ဟာသတစ္ခုပါ.. ဒါေပမဲ့ပညာေတာ့ပ ါတယ္ --
လႊတ္ေတာ္အမတ္တစ္ ေယာက္ ေသသြားၿပီး နတ္ျပည္တံခါး၀ကိ ုု ေရာက္သြား၏။ သိၾကားမင္းနဲ႔ေတ ြ႔သည္႔အခါ
သိၾကားမင္းက ေျပာတယ္
" အိမ္း ေမာင္မင္းက လူျပည္မွာတုုန္း က လြတ္ေတာ္အမတ္ ျဖစ္ခဲ့ေလေတာ့ ... မင္းတိုု႔အတြက္ အထူးျပ႒ာန္းထားတ ဲ့ စည္းကမ္းတစ္ခုု ရွိေနတယ္ ... အဲဒါကေတာ့ ေမာင္မင္း ငရဲျပည္မွာ တစ္ရက္သြားေနရမယ ္ ... ၿပီးရင္ေတာ့ ငရဲျပည္မွာ ဆက္ေနခ်င္လား ... နတ္ျပည္ကိုုလာခ် င္လားဆိုုတာ ဆံုုးျဖတ္လိုု႔ရ မယ္ကြယ့္ "
" ဗ်ာ ... က်ေနာ္ ငရဲျပည္မွာ တစ္ရက္သြားေနရမယ ္ ဟုုတ္လား ... ဟိုု ... က်ေနာ္ လူ႔ျပည္တုုန္းက ဘုုရားတည္ေက်ာင္ းေဆာက္ခဲ့ ခဲ့ .... "
" အိမ္း စည္းကမ္းက စည္းကမ္းကပဲကြယ္ ့ ... သြားေစ"
သိၾကားမင္းႀကီး လက္တစ္ခ်က္ သပ္အလိုုက္မွာပဲ လႊတ္ေတာ္အမတ္က သူ႕ေရွ႕ကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားေ လေတာ့တယ္။
သူျပန္ႏိုုးလာခ် ိန္မွာေတာ့ မ်က္စိမဖြင့္ရေသ းခင္မွာပဲ သူငရဲျပည္ေရာက္ေ နၿပီဆိုုတာ သိႏွင့္ေနၿပီ။ အဲဒါေၾကာင့္ မ်က္စိဖြင့္မၾကည ့္ရဲေသးဘဲ၊ အျပင္က ေအာ္ဟစ္ညည္းတြား သံေတြမ်ား ၾကားရမလား ဘာလားဆိုုၿပီး နားစြင့္ၾကည့္ေတ ာ့ ဘာသံမွ မၾကားရဘူး ... အားလံုုးက တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ ္နဲ႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ ္းခ်မ္းရွိေနတဲ့ ပံုု။ အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ
" ေဟ့လူ ... ထေတာ့ေလဗ်ာ ... ခင္ဗ်ားက
ဒီမွာ ၂၄ နာရီပဲ ေနရမွာ ... အခ်ိန္က သိပ္ရွိတာ မဟုုတ္ဘူး "
သူ မ်က္စိဖြင့္ၾကည္ ့လိုုက္ ခ်ိန္မွာေတာ့ ... သူေရာက္ေနတဲ့ ေနရာက အေတာ္ေလးကိုု သားသားနားနားရွိ လွတဲ့ ဟိုုတယ္အခန္းတစ္ ခုု ျဖစ္ေနတာကိုု ေတြ႕လိုုက္ရတယ္။ ခုုနက သူ႔ကိုု လွမ္းေျပာလိုုက္ တာ ဘယ္သူလဲ လွမ္းၾကည့္လိုုက ္ေတာ့၊ အေနာက္တိုုင္း ၀တ္စံုုသပ္သပ္ရပ ္ရပ္၀တ္ထားတဲ့ ႐ုုပ္ရွည္သန္႔သန ္႔ျပန္႔ျပန္႔နဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကိုု လက္ထဲမွာ ၀ီစကီခြက္ေလး ကိုုင္ရက္သားနဲ႔ ေတြ႕လိုုက္ရတယ္။
" ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူလဲ "
" က်ေနာ္က ယမမင္းေလဗ်ာ "
ေျပာေျပာဆိုုဆို ုနဲ႔ ယမမင္းဆိုုတဲ့လူ က သူ႔ကိုု ၀ီစကီခြက္ ကမ္းေပးလိုုက္ရင ္း
" ကဲ ... ငရဲႀကီး ၈ ထပ္ကေန ႀကိဳဆိုုပါတယ္ဗ် ား "
" ဗ်ာ ... ဒါက ငရဲႀကီး ၈ ထပ္ ဟုုတ္လား ... ဟိုု ... ဟိုု .... ငရဲသားေတြက ညွင္းပန္းႏွိပ္စ က္တာတိုု႔ ... ဆီအိုုးႀကီးထဲ ထည့္ျပဳတ္တာတိုု ႔က ဘယ္မွာတုုန္းဗ် "
" ဟားဟားဟား ... အဲဒါေတြက ေကာလဟာလေတြပါဗ်ာ ... လူေတြက မသိဘဲ အဟုုတ္ထင္ေနၾကတာ ပါ ... အဲဒီအေၾကာင္း ေျပာရမွာ ဇာတ္လမ္းက ရွည္ပါတယ္ ... ထားလိုုက္၊ ဒီအခန္းက ခင္ဗ်ားေနရမယ့္ အခန္း ... မီနီဘားထဲမွာ ႀကိဳက္တာတာ ယူေသာက္ အကုုန္လံုုး ဖရီးပဲ၊ အခန္းကိုု တစ္ေန႔တစ္ခါ လာရွင္းေပးမယ္ ... စားေသာက္ခန္းက အေပၚဆံုုးထပ္မွာ ၊ ကဲ ... အျပင္ေလး ဘာေလးလည္း ထြက္ၾကည့္လိုုက္ ၾကဦးစိုု႔ရဲ႕ "
သူလည္း အဲဒီေတာ့မွ သတိရၿပီး ျပဳတင္းေပါက္ကေန အျပင္ကိုု လွမ္းၾကည့္လိုုက ္ေတာ့ ရာသီဥတုုက သာသာယာယာနဲ႔။ သူနဲ႔ ယမမင္း အျပင္ကိုု ေရာက္သြားေတာ့ လမ္းေပၚမွာ ဘီယာဆိုုင္ေတြ စင္တင္ေတြ ကာရာအိုုေကေတြနဲ ႔ စည္ကားေနလိုုက္ၾ ကတာ ... မာဆက္ေတြေတာင္ ပါေသးတယ္။ ေသာက္စားေပ်ာ္ေပ ါးေနၾကတဲ့ သူေတြထဲမွာ သူ႔မိတ္ေဟာင္းေဆ ြေဟာင္းေတြလည္း ပါတယ္။ သူ႔ကိုု ေတြ႕ေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရ ႊင္နဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ၾကရင္းက ဟိုု၀ိုုင္းဒီ၀ိ ုုင္းကူးၿပီး ေသာက္လိုုက္ရေသး တယ္။
ၿပီးေတာ့ ယမမင္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ေပၚျပဴလာျဖစ္တဲ့ ဆယ္လီဗ်စ္သီးျဖစ ္ေနတယ္။ ဟိုုလူကလာၿပီး ဆယ္ဖီတြဲ႐ိုုက္လ ိုုက္၊ ဒီလူကလာၿပီး ဆယ္ဖီတြဲ႐ိုုက္လ ိုုက္နဲ႔ ဖလန္းဖလန္းကိုု ထေနေရာ။
သူလည္း အဲဒီေန႔ေတာ့ တစ္ေနကုုန္ မိတ္ေဟာင္း မိတ္သစ္ေတြနဲ႔ အတူ ေသာက္စား ေပ်ာ္ပါးၿပီး ေနလိုုက္တာ တစ္ေန႔သာ ဘယ္လိုုကုုန္သြာ းမွန္းေတာင္ မသိလိုုက္ဘူး။ ညည္႔နက္လိုု႔ ဟိုုတယ္ျပန္ေရာက ္ေတာ့ ေခါင္းခ်တာနဲ႔ တံုုးကနည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားပါ ေလေရာ။
ေနာက္ေန႔ သူျပန္ႏိုုးလာတဲ ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သိၾကားမင္းေရွ႕ေ မွာက္ကိုု ျပန္ေရာက္ေနတာ ေတြ႕လုုိက္ရတယ္။ အဲသည္မွာ သိၾကားမင္းႀကီးက
" ကိုုင္း ... ဘယ္ႏွယ္တုုန္း ... ငရဲျပည္က မင္းထင္ထားသလိုု မ်ိဳးေတာ့ မဟုုတ္ဘူး ထင္တယ္... ဟုုတ္စ "
" တျခားစီပါပဲခင္ဗ ် "
" အိမ္း ... အဲဒါကေတာ့ ငရဲျပည္ေပါ့ကြာ ... ဒါကေတာ့ ငါတိုု႔နတ္ျပည္ေ ပါ့ ... ဒီမွာကေတာ့ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ ္းခ်မ္းနဲ႔ ... တရားဓမၼအားထုုတ္ ၾကတဲ့ ေနရာမ်ိဳးေပါ့ "
" ဟုုတ္ကဲ့ ... ဟိုု ေျပာရမွာေတာ့ အားနာပါတယ္ သိၾကားမင္းႀကီးရ ယ္ ... ဟိုုေလ ... က်ေနာ္ ငရဲျပည္မွာပဲ ေနလိုုက္ေတာ့မယ္ လိုု႔ စဥ္းစားထားလိုု႔ ပါ "
" အိမ္း ... ေကာင္းပါၿပီ ... ဘာမွ အားနာစရာ မလိုုဘူး ... သြားေစ "
အဲဒီေနာက္မွာေတာ ့ သူလည္း သိၾကားမင္းေရွ႕ေ မွာက္က ေပ်ာက္သြားျပန္ေ လတယ္။ သူျပန္ႏိုုးလာတဲ ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ မ်က္စိမဖြင့္မရေ သးခင္မွာတင္ အသံနက္ႀကီးေတြနဲ ႔ နာနာက်င္က်င္ ေအာ္ဟစ္ညည္းတြား သံေတြကိုု ထိတ္လန္႔စရာ ၾကားေနရတယ္။ မ်က္လံုုးဖြင့္ၾ ကည့္လိုုက္ေတာ့ အားလံုုးက ေမွာင္ေမွာင္မဲမ ဲနဲ႔ က်စ္က်စ္ေတာက္ ပူေလာင္ေနတယ္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ာေတာ့ မီးေတာက္မီးလ်ံႀ ကီးေတြကိုု လွမ္းျမင္ေနရၿပီ းေတာ့ အဲဒီဖက္ကေန ေအာ္သံေတြက လာေနတာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ
" ေဟ့ ဟိုုကအသစ္ေရာက္လ ာတဲ့ေကာင္ကိုု သြားဖမ္းၾကစမ္း .... ဆီအိုုးထဲ ထည့္ရေအာင္ "
လွည့္ၾကည့္လိုုက ္ေတာ့ မေန႔က ေတြ႕ခဲ့တဲ့ ယမမင္းရယ္၊ သူ႔ေနာက္မွာ ခရင္းခြႀကီးေတြ ကိုုင္ထားတဲ့ ငရဲသားေတြရယ္ကို ု ေတြ႕လိုုက္ရတယ္။ သူလည္း ေၾကာက္အားလန္႔အာ းနဲ႔
" ခဏ ... ခဏေနပါဦး ယမမင္းႀကီးရယ္ .... ဘယ္လိုုျဖစ္ရတာလ ဲ ... ဟိုု က်ေနာ္ေနရမယ္ဆို ုတဲ့ ဟိုုတယ္အခန္းေရာ ... မီနီဘားေရာ ... ဟိုုစင္တင္ေတြ ကာရာအိုုေကေတြေရ ာ ... ဘယ္ေရာက္ကုုန္ၾက တာလဲဗ်ာ "
" ေအာ္ ... ဒါက ဒီလိုုေလ ... မေန႔က ငါတိုု႔ မဲဆြယ္တဲ့ေန႔ ... ဒီေန႔က မင္းမဲေပးၿပီးၿပ ီေလ "
Credit>> ✒✒ေမာင္ဘတ္
K.K(ကေနာင္)
မဲေပးမွားသည္႔အခ ါဝယ္ ..
လႊတ္ေတာ္အမတ္တစ္
သိၾကားမင္းက ေျပာတယ္
" အိမ္း ေမာင္မင္းက လူျပည္မွာတုုန္း
" ဗ်ာ ... က်ေနာ္ ငရဲျပည္မွာ တစ္ရက္သြားေနရမယ
" အိမ္း စည္းကမ္းက စည္းကမ္းကပဲကြယ္
သိၾကားမင္းႀကီး လက္တစ္ခ်က္ သပ္အလိုုက္မွာပဲ
သူျပန္ႏိုုးလာခ်
" ေဟ့လူ ... ထေတာ့ေလဗ်ာ ... ခင္ဗ်ားက
ဒီမွာ ၂၄ နာရီပဲ ေနရမွာ ... အခ်ိန္က သိပ္ရွိတာ မဟုုတ္ဘူး "
သူ မ်က္စိဖြင့္ၾကည္
" ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူလဲ "
" က်ေနာ္က ယမမင္းေလဗ်ာ "
ေျပာေျပာဆိုုဆို
" ကဲ ... ငရဲႀကီး ၈ ထပ္ကေန ႀကိဳဆိုုပါတယ္ဗ်
" ဗ်ာ ... ဒါက ငရဲႀကီး ၈ ထပ္ ဟုုတ္လား ... ဟိုု ... ဟိုု .... ငရဲသားေတြက ညွင္းပန္းႏွိပ္စ
" ဟားဟားဟား ... အဲဒါေတြက ေကာလဟာလေတြပါဗ်ာ
သူလည္း အဲဒီေတာ့မွ သတိရၿပီး ျပဳတင္းေပါက္ကေန
ၿပီးေတာ့ ယမမင္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ေပၚျပဴလာျဖစ္တဲ့
သူလည္း အဲဒီေန႔ေတာ့ တစ္ေနကုုန္ မိတ္ေဟာင္း မိတ္သစ္ေတြနဲ႔ အတူ ေသာက္စား ေပ်ာ္ပါးၿပီး ေနလိုုက္တာ တစ္ေန႔သာ ဘယ္လိုုကုုန္သြာ
ေနာက္ေန႔ သူျပန္ႏိုုးလာတဲ
" ကိုုင္း ... ဘယ္ႏွယ္တုုန္း ... ငရဲျပည္က မင္းထင္ထားသလိုု
" တျခားစီပါပဲခင္ဗ
" အိမ္း ... အဲဒါကေတာ့ ငရဲျပည္ေပါ့ကြာ ... ဒါကေတာ့ ငါတိုု႔နတ္ျပည္ေ
" ဟုုတ္ကဲ့ ... ဟိုု ေျပာရမွာေတာ့ အားနာပါတယ္ သိၾကားမင္းႀကီးရ
" အိမ္း ... ေကာင္းပါၿပီ ... ဘာမွ အားနာစရာ မလိုုဘူး ... သြားေစ "
အဲဒီေနာက္မွာေတာ
" ေဟ့ ဟိုုကအသစ္ေရာက္လ
လွည့္ၾကည့္လိုုက
" ခဏ ... ခဏေနပါဦး ယမမင္းႀကီးရယ္ .... ဘယ္လိုုျဖစ္ရတာလ
" ေအာ္ ... ဒါက ဒီလိုုေလ ... မေန႔က ငါတိုု႔ မဲဆြယ္တဲ့ေန႔ ... ဒီေန႔က မင္းမဲေပးၿပီးၿပ
Credit>> ✒✒ေမာင္ဘတ္
K.K(ကေနာင္)
မဲေပးမွားသည္႔အခ
No comments:
Post a Comment